അവരെൻറെ ചിന്തയിൽ വെടിയുതിർത്തു
നിശബ്ദമായ നാവിലും
ചലിക്കാത്ത കയ്യിലും
ഭയത്തിൻറെ വിത്തെറിഞ്ഞു

രക്തക്കറകൾക്കും കരിഞ്ഞ മാംസത്തിനും പിടഞ്ഞ പ്രാണനുമിടയിൽ
ഞാൻ തലയുയർത്താതെ നടന്നു

ചൂണ്ടുവിരലുകൾ അവരുടെ സിംഹാസനത്തെ വിറകൊള്ളിച്ചു
ചോദ്യങ്ങൾ അവരുടെ ചെവി കൊട്ടിയടച്ചു

ഭയന്ന് തുടങ്ങിയ ഓരോ നിമിഷവും
ഞാൻ വീണ്ടും മരിച്ചു
ചവിട്ടി നിന്ന മണ്ണിൽ
എൻറെ കാല്പാടു പതിഞ്ഞില്ല

അപ്പോഴും ബലികുടീരങ്ങളിൽ
പൊരുതി മരിച്ചവർ  തലയുയർത്തി നിന്നു
 അവരുടെ കണ്ണിലൂടെ തലമുറകൾ കണ്ടു ചുവപ്പിൻറെ വസന്തം

നാവു ചലിക്കുന്നതും മുഷ്ടി വാനിലുയർന്നതും പെരുവിരലറ്റത്തു
പ്രാണൻ തിരിച്ചു കയറുന്നതും
വളവു നിവരവേ ഞാനറിഞ്ഞു ......